Nikolai Lugansky est considéré à juste titre comme l’un des meilleurs interprètes de la musique de Rachmaninov. Rien d’étonnant à ce qu’il consacre la seconde partie de son récital à une œuvre rarement jouée du compositeur russe. Mais son répertoire est vaste et ne se limite pas à la musique de son pays : des chefs-d’œuvre de Janáèek et de Schubert sont également au programme, et l’on s’en réjouit.
Leos Janacek, Dans les brumes
Franz Schubert, 4 Impromptus, op. 142, D 935
Sergey Rakhmaninov, Sonate pour piano n° 1, op. 28

---

Nikolai Lugansky behoort tot de top van de Russische pianisten, met een breed repertoire, maar toch een lichte voorkeur voor het breed ademende romantische repertoire. Zijn voorlaatste cd was met muziek van Franz Liszt. Op de jongste zette hij de sonates van Sergej Rachmaninov. Rachmaninov was in zijn tijd een beetje een ouderwetse, of liever een nostalgische pianovirtuoos-componist uit het tsaristische Rusland. Die lang nadat het laatromantische idioom al uiteengevallen was in het impressionisme, expressionisme of atonaliteit bleef doorgaan met het romantische verhaal. Rachmaninov bleef zich ongegeneerd uitleven in zwelgende tonen, verre gedachten en eindeloze frasen. Zijn twee sonates zijn een voorbeeld van deze wereld. Die in feite voorbij was.

Daar komt nog bij dat na de revolutie van 1917 hij afgesloten werd van zijn land, hij ging in exiel naar Zwitserland en later door naar Hollywood. Daar bleef hij doorwerken in het romantische idioom. Hollywood en de Amerikaanse glamourcultuur van toen wilde niets liever. Rachmaninov gold ook als één van de grootste, lees spectaculairste pianisten van zijn generatie. Meestal componeerde hij voor zichzelf.

Geen wonder dat de figuur van Rachmaninov een Russisch pianist, waavrvan men zegt dat hij de grootste van zijn generatie is, erg aanspreekt.
De opname van de sonates van Rachmaninov is dan ook een gebeurtenis. Lugansky zet ze weer op de kaart. Want eerlijk gezegd, ze zijn niet zo populair, ze zijn lang, ze zijn diepzinnig, ze zijn niet zo licht te verteren. Maar met het heldere spel van de virtuoos, de beheerste dosering van de volumes, de rigide controle over al dat pianogeweld, wordt deze muziek onmiddellijk meer verteerbaar en blijft niet als een klomp gestolde ellende op je maag liggen. Waarom hebben we die niet eerder gehoord?

« Nikolai Lugansky & Leonidas Kavakos: Janacek, Brahms, Stravinsky, Respighi » - 29 november 2012, Bozar, Brussel

« Lugansky: eerste sonate Rachmaninov, Schubert, Janacek » - 13 februari 2013, Bozar, Brussel]

« Nationaal Orkest van België + Lugansky : Rachmaninov, van Beethoven » - 20 juni 2013, Bozar Brussel]

« Nikolai Lugansky : Rachmaninov. Sonate 1 & 2 » - Naïve, 2012]