Samy Moussa • Nocturne for orchestra (2014)
Sergei Rachmaninov • Pianoconcerto nr. 1 in fis, op. 1
Sergei Rachmaninov • Symfonie nr. 3 in a, op. 44
Samy Moussa, Nocturne for orchestra
Sergei Rachmaninov, Piano Concerto No. 1 in F-sharp minor, Op. 1 — Symphony No. 3 in A minor, Op. 44
A whole evening devoted to the musical genius of Sergei Rachmaninov. His First Piano Concerto is filled with youthful bravura and virtuoso passages, but also a very characteristic romanticism. Years later, Rachmaninov started work on his third and final symphony: the loss of his homeland echoes through the rich, melancholy music – but so does the jazzy and optimistic America. A marvellous work that more than deserves its place in concert halls.
Flagey, Brussels Philharmonic
Nikolai Lugansky
Nikolai Lugansky has an impressive technique and is exceptionally precise, balanced and clear – but always remains modest and poetic. It seems as if his talent were an irresistible primal force that he has fully mastered.
At the age of only five, he was already playing piano, and his intelligence, insight and formidable memroy seem astonishing. His love for Rachmaninov serves as the golden thread through his career. Perhaps he recongizes himself in the typical melancholy that is unique to the Russian temperament? “Rachmaninov is rarely played with more self-confidence and patience as by Nikolai Lugansky,” wrote the Financial Times.

---

Een hele avond gewijd aan het muzikale genie van Sergei Rachmaninov – er zijn minder aantrekkelijke vooruitzichten te bedenken…
Dat genie manifesteerde zich overigens al vroeg: amper 17 jaar oud was Rachmaninov in 1891, toen hij de eerste noten op papier zette voor wat zijn Eerste Pianoconcerto zou worden.
Rachmaninov begon in 1935 aan de uitdaging om een derde symfonie te componeren. Zijn bijna 20 jaar lange ballingschap en het gemis van zijn thuisland klinken door in de rijke, melancholische muziek – maar ook het jazzy en optimistische Amerika. Toch duurde het even voor dit werk de harten van het publiek veroverde.
Met veel jeugdige bravoure en virtuoze pianopassages begint Rachmaninov het Eerste Pianoconcerto, maar ook de zo typerende romantiek is al duidelijk aanwezig met hartverscheurende melodieën en een weelderige orkestratie. De aantrekkelijke speelse frisheid wist Rachmaniov ook 26 jaar en vele successen later te behouden bij zijn laatste revisie.
Na een rampzalige première van zijn Eerste Symfonie, door critici als een nare droom bestempeld, en een erg succesvolle Tweede Symfonie, begon Rachmaninov in 1935 aan de uitdaging om een derde te componeren. Zijn bijna 20 jaar lange ballingschap en het gemis van zijn thuisland klinken door in de rijke, melancholische muziek – maar ook het jazzy en optimistische Amerika. Toch duurde het even voor dit werk de harten van het publiek veroverde.
Rachmaninov vond het een van zijn betere werken, en de lauwe ontvangst verwarde en ontgoochelde hem: “Persoonlijk ben ik er rotsvast van overtuigd dat dit een goed werk is. Maar, soms vergissen ook componisten zich!” De tijd bewees intussen dat de componist het hier toch bij het rechte eind had: de Derde Symfonie is een prachtig werk dat zijn plek in de concertzaal verdiend heeft.
Stéphane Denève is de muziekdirecteur van Brussels Philharmonic. Deze Franse topdirigent combineert in zijn programma’s de muziek uit de 21ste eeuw met de grote klassiekers, en zet zo een dialoog op tussen het repertoire van vroeger en dat van de toekomst.