NLMK Belgium Holdings, de Russische staalgroep die in La Louvière de twee laatste actieve staalbedrijven in België exploiteert, boekte in de eerste 10 maand van 2017 een verlies van 40 miljoen euro. Dat is geen goed nieuws. In 2016 bedroeg het verlies 38 miljoen euro en in 2015 228 miljoen. NLMK liet uitschijnen dat 2017 wel positief zou zijn. Dat is dus niet het geval. De groep heeft wel in een dubbele kapitaaloperatie de balans van haar Belgische dochter opgekuist. 181 miljoen overgedragen verlies werd weggeboekt waarna 71 miljoen leningen van de moeder aan de dochter werden omgezet in kapitaal. Opmerkelijk is wel dat daarna 73 miljoen kapitaal werd uitbetaald vanuit België aan Moskou.

NLMK Belgium Holdings groepeert de laatste twee staalproducenten die in België actief zijn. Het gaat om de twee vroegere Duferco-fabrieken in La Louvière. Hun eindproducten zijn in belangrijke mate bestemd voor de autoindustrie. NLMK zelf is voor 84% in handen van Vladimir Lizin, één van rijkste Russische oligarchen en dus onvermijdelijk een kennis van Vladimir Poetin.

Het bedrijf wordt ook al eens gebruikt om druk te zetten op de Belgische regering binnen de soms moeilijke Europees-Russische relaties.

Het schijnt waarheid te zijn. Vladimir Lisin startte zijn carrière in 1975 als elektrieker in de steenkoolmijn van Tulachermet. Tien jaar later verhuisde hij naar Kazakhstan waar hij door klom tot in de directie van een staalbedrijf. Hij ging studeren aan een hogeschool gespecialiseerd in de staalindustrie. Wanneer zijn baas van de staalfabriek in 1991 naar Moskou verhuisde, verhuisde Lisin mee. Nog een jaar later werd hij lid van de Trans-World Group, een groep van traders die dominant werden in de Russische handel van staal en aluminium. In 2000 slaagde hij er in de meerderheid te verwerven van het staalbedrijf Novolipetsk (NLMK). Meteen was de basis van zijn imperium gelegd. Het vermogen van Lizin bedraagt om en bij 20 miljard euro. Daarmee is hij één van de Rijkste Russen, zo niet de Rijkste Rus.

In Wallonië wordt het reilen en zeilen van NLMK met argusogen gevolgd en dat om verschillende redenen. De laatste staalfabrieken zijn nog altijd belangrijke werkgevers. Maar er loopt nog steeds een deel overheidssteun naar de Russische investeerders. Nog eind vorig jaar werd het bedrijf door Europa verplicht 10 miljoen euro staatssteun terug te betalen. Het bedrijf wordt ook al eens gebruikt om druk te zetten op de Belgische regering binnen de soms moeilijke Europees-Russische relaties. Er wordt dan mee gedreigd de investeringen, en tewerkstelling, in België af te bouwen.