Lazarus
Het Toneelspelersgezelschap LAZARUS bewerkt weer een Russische turf. Na het tragi-komische Oblomow van de illustere Gontsjarow grijpt LAZARUS deze keer Dostojewski bij de grijze haren. In diens lijvige roman De Idioot komt een prins, na meer dan vier jaar quarantaine wegens aanhoudende epilepsie-aanvallen, terecht in het moderne mondaine Moskouse leven. Hij is wereldvreemd, filosoof, kindervriend, kind. Om deze redenen wordt hij een idioot genoemd. Als graag geziene gast bij een voorname familie verzeilt de idioot in een wirwar van sociale rendez-vous en wordt zo de spilfiguur in meerdere amoureuze en schandalige affaires.

LAZARUS ziet zijn kans schoon om deze Russische klepper te bewerken tot een verontrustend avondje toneel waarin onze dunne laag beschaving niet bestand zal blijken tegen de dierlijke basisbehoeftes waaraan wij mensen zo zwaar onderhevig zijn. Met als katalysator een in het nauw gedreven prins op de rand van de definitieve stuiptrekking en als speelveld een ghetto van sociaal vastgeroeste burgers in een draaikolk van onderdrukte lust, geldzorgen en een ziekmakend Slavisch opportunisme. Dit alles gekruid met typisch Dostojewskiaanse dilemma’s als originaliteit versus veilige middelmaat, vaderlandsliefde versus eigenliefde, familie versus carrière, eeuwige roem versus instant geluk, liefde versus status. En met de typisch Lazarussische baldadigheid, uiteraard.
Met waarschijnlijk een Russisch mannenkoor. En wellicht met Russische reidansen zoals de ‘charawod,’ de ‘pljaska’ (meer bepaald de ‘perepljas’ waarbij deelnemers mekaar improviserend trachten te overtroeven met virtuoos gestampte ritmes) of een simpele ‘slow’ (ne plakker, lijk da ze zeggen). Verder met vermoedelijk alweer sloten wodka. En Babouschka’s.Ukelele. Brezjnjew. Sergei Bubka. Misschien komt Raspoetin.

naar De Idioot van F.M. Dostojevski | door Dominique Collet, Koen De Graeve, Pieter Genard, Günther Lesage, Ryszard Turbiasz, Charlotte Vandermeersch |kostuums Karen De Wolf | vormgeving Giovanni Vanhoenacker | licht Mark Van Denesse | productie LAZARUS i.s.m. CAMPO | met steun van de Vlaamse overheid

LAZARUS is een collectief van individuen dat zijn wortels heeft in het vroegere De Onderneming. Günther Lesage en Ryszard Turbiasz maakten er samen verschillende voorstellingen waaronder Het Dikke Schrift en Het Bewijs. Voor LAZARUS breidde de ploeg uit met Pieter Genard, Joris Van den Brande en Koen De Graeve. Sinds 2006 maken zij Nederlandstalig theater voor zoveel mogelijk mensen die graag naar het theater komen. Hun werk is altijd origineel, ook als ze zich op bestaand materiaal baseren. Omdat theater in het nu gebeurt, gaat hun werk ook over nu. Door zelf te schrijven en/of te bewerken proberen ze het contact met het heden zo direct mogelijk te maken. Zij doen geen toegevingen aan de vraag naar laagdrempeligheid maar behandelen complexe thema’s op een toegankelijke manier. LAZARUS streeft naar een zo groot mogelijke onafhankelijkheid omdat zijn leden geloven dat ze alleen zo kritisch kunnen blijven tegenover de machtsstructuren, de denkpatronen en de sociaaleconomische ontwikkelingen waar ze in hun voorstellingen vraagtekens bij plaatsen.